شناسایی و تحلیل پیشران‌های کلیدی موثر بر ایجاد برندینگ شهری با رویکرد آِینده‌پژوهی، مطالعه موردی کلانشهر تبریز

نوع مقاله : مقاله علمی -پژوهشی کاربردی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری رشته جغرافیا و برنامه ریزی شهری، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران

2 استادیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران

3 استادیار گروه جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری دانشگاه تبریز، تبریز، ایران

4 استادیار گروه برنامه ریزی شهری ، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران.

چکیده

امروزه هریک از شهر‌های جهان به فراخور ظرفیت، امکانات و فعالیت‌های خود از نوعی شهرت و آوازه برخوردارند که از آن به عنوان برند شهری یاد می‌‌شود. برای اینکه یک شهر دارای برند خوب باشد بایستی از ویژگی‌های متمایزی برخوردار باشد. و مولفه‌هایی را جهت برند شدن داشته باشد. بدین‌منظور در این پژوهش سعی گردیده است که پیشران-های کلیدی موثر بر ایجاد برندینگ در کلانشهر تبریز شناسایی و تحلیل شوند. در این پژوهش ابتدا با تکنیک پویش محیطی و دلفی، 31 عامل در پنج بعد زیرساخت‌های اساسی و تسهیلات خدماتی و عمومی شهر، بعد جاذبه‌های تاریخی و معماری و تفریحی، بعد حمل و نقل و ترافیک، بعد وجه بین‌المللی و شناخت شهر، بعد فرهنگی و مسائل فرهنگی استخراج شده و سپس با استفاده از روش دلفی ، ماتریس اثرات متقاطع مولفه‌ها تشکیل گردیده است. در مرحله بعدی از طریق نرم‌افزار میک‌مک نسبت به تحلیل ماتریس اقدام شده است. نتایج حاصل از پراکندگی متغیر‌ها در محور تاثیر‌گذاری و تاثیر-پذیری عوامل در نرم‌افزار میک‌مک، حاکی از ناپایداری سیستم در ایجاد برندینگ برای محدوده مورد‌مطالعه است و بر همین اساس پنج دسته متغیر مورد شناسایی قرار گرفت. در نهایت با توجه به امتیاز بالای اثر‌گذاری مستقیم و غیرمستقیم عوامل، ده عامل اصلی به‌عنوان پیشران‌های کلیدی در ایجاد برند شهری برای کلانشهر تبریز مورد شناسایی قرار گرفتند. از بین پیشران-های مورد‌بررسی نیز، متغیر‌های بعد وجه بین‌المللی بیشترین تأثیر را بر ایجاد برندینگ در محدوده مورد مطالعه و عوامل مربوط به بعد حمل و نقل و ترافیک کمترین درجه تأثیرگذاری را به خود اختصاص دادند.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Identifying and Analyzing Key Proponents Affecting Urban Branding with a Future Research Approach Case Study: Tabriz Metropolis

نویسندگان [English]

  • hasan bahadori 1
  • hasan ahmadzade 2
  • firouz jafari 3
  • ali panahi 4
1 PhD student in Geography and Urban Planning, Tabriz Branch, Islamic Azad University, Tabriz, Iran
2 Assistant Professor, Department of Geography and Urban Planning, Tabriz Branch, Islamic Azad University, Tabriz, Iran
3 Assistant Professor, Department of Geography and Urban Planning, University of Tabriz, Tabriz, Iran
4 islamic azad tabriz university
چکیده [English]

, every city in the world, with its capacity, facilities and activities, has a reputation for being an urban brand. For a city to have a good brand, it must have distinctive characteristics. In other words, it has the components to branding. The purpose of this study was to identify and analyze the key drivers affecting branding in Tabriz metropolis. In this study, first, with environmental and Delphi scanning technique, 31 primary factors in five dimensions of basic infrastructure and services of public and city, then historical and architectural and recreational attractions, transportation and traffic dimension, international dimension. Knowledge of the city, cultural dimension and cultural issues are extracted, and then using the Delphi method of managers, the cross-effects matrix of the components is formed. In the next step, matrix analysis was performed through Miccom software. The results of scattering of variables in the influencer and influencer factors in Mikkam software indicate the instability of the system in creating branding for the study area and accordingly five variables were identified. Finally, given the high score of direct and indirect influence of factors, ten key factors were identified as key impetus for establishing Tabriz metropolitan brand. Among the proponents studied, the variables of international dimension had the most influence on branding in the study area and the factors related to the dimension of transport and traffic had the least influence.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Urban Branding
  • Futures Studies
  • Structural Analysis
  • MicMac
  • Tabriz Metropolis

مراجع

ابراهیمی خسمخی، حسن (1395)، شناسایی و اولویت بندی عوامل مؤثر بر شهرت برند شهر ماسال، پایاننامه کارشناسی ارشد، پردیس دانشگاهی
اکبری فامیله، مهدی، (1394)، شناسایی زمینه­ها و الزامات ساخت برندشهری، مطالعه موردی شهر کرج، پایاننامه کارشناسی ارشد، رشته MBA کارآفرینی، دانشگاه خوارزمی، پردیس بین­المللی کرج.
آگاه، المیرا (1396)، ارزیابی پتانسیل­های شهری در راستای برندسازی و ارائه الگوی برنامه­ریزی، مطالعه موردی: شهر مشهد، پایاننامه کارشناسی ارشد، رشته برنامه‌ریزی شهری، دانشکده هنر، معماری و شهرسازی، دانشگاه ارومیه.
گروه مدیریتMBA، گرایش بازاریابی، دانشگاه گیلان
لزگی، انیسه، صیامی، قدیر (1396)، تبیین مؤلفه­های برندینگ شهری با تأکید بر ابعاد اقتصادی آن نمونه موردی: کلانشهر مشهد، فصلنامه تحقیقات جغرافیایی، سال سی و دوم، شماره سوم، 162-152.
محمودی، وحید، ماجد، وحید (1391)، برنامه­ریزی تسعه پایدار شهری با رویکرد برنامه­ریزی هسته­ای (پیشنهادی برای توسعه پایدار شهری تهران)، راهبرد، 43-72.
مقیمی، ابوالفضل (1393) معرفت­شناسی آینده­پژوهی در رویکردهای نظری به برنامه­ریزی شهری، معماری و صنعت ساختمان، مدیریت شهری، 5 (38)، صص 104-75.
ناظمی، امیر (1386) آینده نگاری منطقه­ای به مثابه آمایش سرزمین، اندیشکده آتی نگار، تهران.
نوری محمودآباد، زهرا (1394)، امکانسنجی تعریف نشان­مایه (برند) شهری برای کلانشهرتبریز با استفاده از صنایع دستی، پایاننامه کارشناسی ارشد، پژوهش هنر، دانشگاه هنر اسلامی تبریز
یوسفی، فریبا ؛ مجتبی زاده، حسین، پیشگاهی فرد، زهرا (1395)، تدوین مدل جامع برندسازی ابرشهرها (مورد مطالعاتی: ابر شهر تهران)، فصلنامه جغرافیا، برنامه­ریزی منطقه­ای، دوره 24، شماره 1، 223-248.
Anholt, S. (2007), Competitive Identity the New Brand Management for Nations, Cities and Regions. Palgrave Macmillan, Hampshire.
Ashworth, G.J. and Voogd, H. (1990). Selling the city: marketing approaches in public sector urban planning. London: Belhaven Press.
Balmer, J.M.T., Greyser, S.A. (2010). Revaling the Corporation. Routledge London,UK.
Cai, L. (2002), Cooperative Branding for Rural Destinations Annals of Tourism Research, Vol. 13, No. 9, pp.810-811.
Coates, JF (1985) Foresight in Federal Government Policymaking, Futures Research Quarterly Summer, 3 (7), pp.29-53.
Cozmiuc, C. (2011). City branding- just a compilation of marketable assets? Economy.
Decline, J. (2010).A Shared Vision on City BrandinginEurope.http://www.eurocities.eu.
Fernández, D. B., Meethan, K. (2014). The Relationship of City Branding and Tourist Promotion: The Case of Plymouth (UK) and Malaga (Spain), Athens Journal of Tourism, 1(3).
Godet, A. J., Meunier, M. F., Roubelat, F.( 2003) Structural analysis with the MICMAC method & actors' strategy with MACTOR method”, AC/UNU Millennium Project, Futures Research Methodology, 7(33), pp.20-41.
Godet. M., (2008) Strategic Foresight, Lipsor Working Paper ,France , Paris.
Gold, J.R. and Ward, S.V. (1994). Place Promotion: The Use of Publicity and Marketing to Sell Towns and Regions (Book Review). Town Planning Review, 66, 3, 329–343. https://doi.org/10.3828/tpr.66.3.q6105213061751tl
Gordon, A., (2009) Future Savvy, American Management Association Press, New York.
Jarvisalo, S, Moiltanen, T, (2012.) “How to build successful brand: Case Munich, Berlin, Hamburg”, Mater’s Dissertation, Haaga-Helia University
Kavaratzis, M. and Ashworth, G. (2009). CITY BRANDING: AN EFFECTIVE ASSERTION OF IDENTITY OR A TRANSITORY MARKETING TRICK? Journal of economic and social geography, 96, 5, 506-514.
Kavaratzis, Micheal, (2004., "From city marketing to city branding: Toward a theoretical Framework for developing city brands", Place Branding, Henry Stewart Publications vol, 1, 58-73.
Merrilees,B, Miller,D, Herington,C (2211) City branding: A facilitating framework for stressed satellite cities.
Metaxas, T. (2010). Place marketing, place branding and foreign direct investments: Defining their relationship in the frame of local economic development process. Place Branding and Public Diplomacy, 6,. 228–243.
Neuma W. (2007) Social research methods, 6thed. Upper Saddle River, NJ: Pearson Education, London.
Pasquinelli, C. (2015). City Branding and Local SMEs: A Smart Specialisation Perspective. Symphonya. Emerging Issues in Management, 1, 63-76. Doi: 10.4468/2015.1.06pasquinelli.
Rabbiosi, C. (2015). Renewing a historical legacy: Tourism, leisure shopping and urban branding in Paris. Cities, 24, 195- 413.
Rainisto, S. (2003), Success Factors of Place Marketing a Study of Place Marketing Practices in Northern Europe and the United States Helsinki University of Technology, Institute of Strategy and International Business Doctoral Dissertations.
Raubo,A. (2013). “City Branding and its impact on city’s Attractiveness and for external audiences”, Master’s Dissertation, Erasmus University Rotterdam.
Rizzi, P. and Dioli, I. (2010). From Strategic Planning to City Branding: Some Empirical Evidence in Italy. Revista de Turismo y Patrimonio Cultural, 8, 39-49.
Rizzi, P. and Dioli, I. (2010). From Strategic Planning to City Branding: Some Empirical Evidence in Italy. Revista de Turismo y Patrimonio Cultural, 8, 39-49.
Schwaninger, M. (1989) Trends in Leisure and tourism for 2000 – 2010, Prentice Hall, London
Simões, C, Dibb, S, (2001). "Rethinking the brand concept: new brand orientation", Corporate Communications: An International Journal, Vol. 6 Iss: 4, pp.217 – 224, MCB UP Ltd.
Stigel, J., Frimann, S. (2006) “City branding – all smoke, no fire?” Nordicom Review vol. 27 No.2, pp. 245-268.
Tasci, A.D.A., Gartner, W.C. 2009). “A Practical Framework for Desination Branding. In: Cai,”. Emerald Group Publishing Limited.
Toppeta Donato، (2010)، The smart city vision:How innovation and ICT can build smart، liveable، sustainable cities.
Trueman, M., Klemm, M., Giroud, A. (2004) “Can a city communicate? Bradford as a corporate brand”, Corporate Communications: An International Journal vol. 9 No. 4, pp.317-330.
Young, Y. E. (2012). City branding and urban tourism: a case study of Seoul and Taipei. In 6 th Conference of the International Forum on Urbanism (IFoU): TOURBANISM, Barcelona, 45-42 gener (pp. 0-01). International Forum on Urbanism.
Zhang, L. and Xiaobin Z. (2009). City Branding and the Olympic Effect: A case study of Beijing. Cities, 26, 245-254.
فصلنامه جغرافیا (برنامه ریزی منطقه ای)
دوره 10، شماره 39
شهریور 1399
صفحه 23-41

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار